ΣΤΕ (ΟΛΟΜ) 2287/2015

Ασφάλιση κοινωνική και περικοπή συντάξεων. Σε περιπτώσεις εξαιρετικά δυσμενών δημοσιονομικών συνθηκών, και εφόσον προκύπτει αιτιολογημένα ότι το κράτος αδυνατεί να παράσχει επαρκή χρηματοδότηση στους ασφαλιστικούς οργανισμούς και ότι δεν υφίσταται δυνατότητα διασφαλίσεως της βιωσιμότητας αυτών με άλλα μέσα, δεν αποκλείεται, κατά το άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος, η επέμβαση του νομοθέτη για τη μείωση και των απονεμηθεισών ακόμη συντάξεων, εφεξής. Η δυνατότητα περικοπής δεν είναι απεριόριστη, αλλά οριοθετείται από τα άρθρα 25 παρ. 4 και 4 παρ. 5 του Συντάγματος και την αρχή της αναλογικότητας, ενώ πρέπει να διασφαλίζεται η χορήγηση στο συνταξιούχο παροχών τέτοιων που να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια. Για την περικοπή απαιτείται να προηγηθεί ειδική, εμπεριστατωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη μελέτη, εκτός αν συντρέχει άμεση απειλή κατάρρευσης της οικονομίας της Χώρας και τα συγκεκριμένα μέτρα λαμβάνονται κατεπειγόντως για την αποτροπή του κινδύνου. Αντίθετες μειοψηφίες. Τα επικουρικά ταμεία (Τ.Ε.Α.Μ., Ε.Τ.Ε.Α.Μ., ΕΤΑΤ, Ε.Τ.Ε.Α.) συνεστήθησαν ως φορείς υποχρεωτικής κοινωνικής ασφαλίσεως και με μορφή νπδδ. Η κατ’ εφαρμογή του άρθρου 2 του ν. 4024/2011 περικοπή της σύνταξης δεν αντίκειται στις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και στο άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. Αντίθετη μειοψηφία. Οι μεταγενέστερες διατάξεις των άρθρων 6 του ν.4052/2012 και 1 του ν.4093/2012, για την περικοπή εκ νέου των κύριων και επικουρικών συντάξεων, αντίκεινται στις ανωτέρω διατάξεις. Αντίθετη μειοψηφία. Οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των επίμαχων διατάξεων επέρχονται μετά την δημοσίευση της αποφάσεως, ενώ ο δικαστής που θα επιληφθεί στο μέλλον αγωγής αποζημιώσεως δεν μπορεί να επιδικάσει αποζημίωση για παρελθόντα χρονικά διαστήματα. Αντίθετη μειοψηφία. Παραπομπή της αγωγής για εκδίκαση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο μετά την επίλυση του ζητήματος της συνταγματικότητας (η υπόθεση παραδεκτά εισήχθη στην Ολομέλεια του ΣτΕ προς επίλυση κατά το άρθρο 1 παρ. 1 ν. 3900/2010 και πράξη του Προέδρου του ΣτΕ). (Παρατηρήσεις Π.Παπαρρηγοπούλου-Πεχλιβανίδη ΘΠΔΔ 2015,674 και Α.Καιδατζή ΑΡΜ 2015,1385).

×

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για τη διάκριση των επισκεπτών. Για να αποδεχθείτε την τοποθέτηση cookies, επιλέξτε
Πολιτική cookies