Δικαστικοί υπάλληλοι. Δεν είναι επιτρεπτό η επιβάρυνση από τα μέτρα που λαμβάνονται προς αντιμετώπιση της δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας να κατανέμεται πάντοτε σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, καθ’ υπέρβαση των ορίων της αναλογικότητας και της ισότητας στην κατανομή των δημόσιων βαρών. Τα θεσπισθέντα με τους νόμους 3833/2010, 3845/2010 και 4024/2011 μισθολογικά μέτρα δεν παρίσταντο απρόσφορα και μη αναγκαία για την επίτευξη των επιδιωκόμενων με αυτά σκοπών. Η διάταξη της περ. 1 της υποπαρ. Γ.1 της παρ. Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, κατά το μέρος που καταργεί τα επιδόματα εορτών και αδείας, όσον αφορά ειδικώς τους δικαστικούς υπαλλήλους, αντίκειται στα άρθρα 25 παρ. 1 και 4 παρ. 5 του Συντάγματος. Αντίθετη μειοψηφία. Επίλυση του προδικαστικού ερωτήματος που υποβλήθηκε στο ΣτΕ με την αρ.1006/2017 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Τριπόλεως. Παραπομπή του ζητήματος της αντισυνταγματικότητας της ανωτέρω διάταξης στην Ολομέλεια του ΣτΕ. Η υπόθεση εισήχθη στην επταμελή σύνθεση με πράξη του Προέδρου του Στ’ Τμήματος του ΣτΕ.